Reza

دیدی ک مرا هیچکسی یاد نکرد؟ جز غم...
#مولانا...❤

من سکوت را
در عمقِ چشمانت فریاد زدم
عشق لحظه به لحظه ریشه می دواند
دستانت شکوفه زدند
حسِ لمسِ دستانت،
شبیه داشتنِ بهشتی آشناست
در هیاهوهای دنیایِ غریب

بعضی ها
آن قدر
به دیگران وفادارند
که به خودشان
#خیانت می کنند

همه عزادار سر به گریبون..مردا سر دار،زنها تو زندون
نه تو آسمون، نه رو زمینیم...
انگار که خوابیم، کابوس میبینیم ...
نوبت میگیریم گیج و بی هدف،
واسه مردن هم باید رفت تو صف...
روزا و شبا اینجور میگذرن،هرجا که میخوان مارو میبرن
روزای روشن خداحافظ،سرزمین من خداحافظ،خداحافظ
روزای خوبت بگو کجا رفت...
تو قصه ها رفت یا از اینجا رفت ...
انگار که اینجا هیچکی زنده نیست ...
گریه فراوون، وقت خنده نیست ...
گونه ها خیسه، دلا پاییزه... بارون قحطی از ابر میریزه

گاهی یک انسان چندبار میمیرد
یک بار وقتی که آرزوهایش میمیرد
یک بار وقتی جسمش میمیرد
و یک بار وقتی اورا زیر خروارها دروغ دفن میکنند
وچه غمگین است کسی که یک روزه سه بار میمیرد
و کسی که یک عزیزش را سه بار از دست میدهد
بعضی از مردن ها خیلی درد دارد خیلی...
+
لینک

درخت‌ها
#بازیگران ماهری‌اند
آن‌قدر طبیعی #جوانه می‌زنند
که نگاهت
پشت تمام پنجره‌ها #سبز می‌شود
و #سفیدی موهایت را
در هیچ‌ آینه‌ای نمی‌بینی...

نه در نگاه اول
بلکه #عشق در آخرین نگاه است!
زمانی که می خواهد
از تو جدا شود،
آن گونه که به تو مینگرد
به همان اندازه،
#دوستت داشته است

دلبر کوچولو به دنیا اومد
برکت زندگی

بعضی آدمها باعث میشوند که
خنده شما کمی بلندتر
لبخندتان کمی درخشان تر،
و زندگی تان کمی بهتر شود.
سعی کنید یکی از این آدمها باشید ...
.
#گراهام‌_گرین ...❤
.
لینک

تو از این دشت خشک تشنه روزی کوچ خواهی کرد...
و اشک من تورا بدرود خواهد گفت...
نگاهت تلخ و افسرده است..
دلت را خار خار نا امیدی سخت آزرده است..
تو با خون و عرق این جنگل پژمرده را رنگ و رمق دادی..
تو را کوچیدن از این خاک ،دل بر کندن از جان است.
تو با پیشانی پاک نجیب خویش که از آن سوی گندمزار
طلوع با شکوهش خوشتر از صد تاج خورشید است
خواهی رفت....
و اشک من تورا بدروردخواهد گفت ...
من اینجا ریشه در خاکم ...
من اینجا عاشق این خاک اگر آلوده یا پاکم...
من اینجا تا نفس باقیست می مانم ...
من از اینجا چه می خواهم،نمی دانم؟!
امید روشنائی گر چه در این تیره گیها نیست ...
من اینجا روزی آخر از دل این خاک با دست تهی
گل بر می افشانم ...
سرود فتح می خوانم و می دانم
تو روزی باز خواهی گشت ...