فرید نظری

خدا آنقدر برق انداخت شمشیر نگاهت را
که حتی راهزنها هم نمی بندند راهت را
دو چندان می شود زیباییت وقتی که می گیرد
هلال ابر گیسوی سیاهی روی ماهت را
به آسانی جهانم را تصرف می کنی وقتی
مجهز می کنی با عشوه ای حتی سپاهت را
دهانش از تعجب باز می ماند اگر دریا
فقط یک لحظه در چشمت ببیند این شباهت را
خدا هم مثل من زیباییت را دوست می دارد
و لذت می برد وقتی که می بیند نگاهت را
نه تنها من فقط گاهی تو را گم میکنم در خود
که هر شب شمس گم میکرد راه خانقاهت را

روزی...
جایی...
دقیقه‌ای...
خودت را باز خواهی یافت...
و آن وقت،
یا لبخند خواهی زد
یا اشک‌خواهی ریخت...

به خودت بیشتر نگاه کن..
بیشتر چهره‌ات را،
درآیینه اتاقت تحسین کن،
گاهی خودت را نیمه‌ی گمشده‌ی خودت بدان...
شاید یکروز دلت برای امروزت تنگ شد
گذر زمان از آنچه در آیینه می‌بینی،
نزدیک‌تر است..!

تنهاتر از آنم که واقعیت داشته باشم...
به خیابان میروم،
و ساعتها در خودم قدم می‌زنم...
از‌ تو،
تنها خاطره‌ای مانده است.

حالت چقدر خوب می شود...
يكى پيدا شود جنسش خالص باشد؛
بگويد هستم...!
از آن بودن هايى كه،
هيچ وقت تمام نمى شود.
مثل تو...

حالِ خرابِ حضرتِ پاییز،مالِ من
شأنِ نزولِ سوره‌ی باران به‌نامِ تو
تنهانه من به مهرِ تو،آذر به جان شدم
دلتنگیِ دقایقِ آبان به نامِ تو...

زندگی میکنم
حتی اگر بهترین هایم را
از دست بدهم!!!
چون این زندگی کردن است،
که بهترین های دیگر را
برایم میسازد...
بگذار هرچه از دست میرود،
برود...
من آن را میخواهم
که به التماس آلوده نباشد،
حتی زندگی را..!

کسی راکه دوستت دارد زیادی تنهایش نگذار...
به این بهانه که چون دوستم دارد
همیشه هست!
زیادی که تنهایش بگذاری به تنهایی عادت میکند،
آن وقت حتی اگر بازهم دوستت داشته باشد
دیگر بود و نبودت برایش فرقی ندارد...
دوستت دارد،دیگر چه باشی چه نباشی!
ولی دیگر بود و نبودت برایش فرقی ندارد،
چون دوست داشتنت در تنهایی را
یاد گرفته است...

همین که او باشد و عشق
آنهم در حوالی من...
هرچقدر هم که پاییز باشد،
بهاری ترین هوا سهم من است...

همیشه که باشی گم می شوی
مثل خیلی چیزها که همیشه هستند
و آنقدر هستند که بودنشان در خاطر ِ آدم
نمی ماند!
یکهو میبینی آنهایی که برایشان همیشه بودی
حواسشان پی نبودن هاست.
آدم ها بودن را دیر میفهمند.
گاهی نباش
گاهی فقط کنار خودت باش
و ببین کجای این جهان ِ درندشت جایت خالی ست.
همیشه که باشی گم می شوی
مثل ِ خیلی چیزها که همیشه هستند
و آنقدر هستند که بودنشان در خاطر ِ آدم
نمی ماند!