ملودی عشق

#عصر عصرتنهاييست،
نگاه كه كني ميبيني همه #ترجيح ميدهند #صندلي جلوي تاكسي بنشينند،
همه #تلاش ميكنند #آهنگهاشان را #تنهايي #گوش بدهند،
هيچكس #دوستي را براي هميشه اش #نگاه نميدارد
چون اينجورچيزها #تاريخ #مصرفشان گذشته،
وسيله هاي آشپزخانه ها نيازي به #مادر ندارند و دوربينهاي
#عكاسي نيازمند كسي نيست كه بتواند بگويد سه،دو،يك..
خودت نگاه كن ميبيني سلفي ها و #مونوپاد
ها چقدر#خوب #تنهايي را #حفاظت ميكنند
تا مجبورنشوي از رهگذري در پارك خواهش كني پرتره ي زيبايي از
#دوستيهايتان رسم كند و مجبور نشوي لبخندي از اجبار تحويلش بدهي...
چون نه دوستي هست نه #رهگذري،همه ي رهگذر ها درحال #چك كردن پيام هستند،
هركدام از #سرنشينان #تاكسي #آهنگي را به تنهايي #گوش ميدهند،
اگر #خدايي ناكرده روزي از اجبار سوالي از كسي پرسيدي حتما بابت
#خدشه دار شدن #حريم #وسيع تنهايي اش #مفصل عذر بخواه،
يادت باشد آن چند نفري كه هنوز دوروبرت هستند را نپراني،
مراقب دوستیهایمان باشیم...
لینک

شاید این غُصه مرا بعد تو دیوانه کند
که قرار است کسی موی تو را شانه کند !
#متین_شریفی

یادمان باشد: در این گرانی
احساس مان را خرج
بی احساسی های کسی نکنیم...
که سرانجامش ورشکستگی ست...!!

ما "تظاهر" را خوب بلدیم !
ما "تظاهر" را خوب بلدیم !
وانمود می کنیم ؛ به کسی نیازی نداریم ،
که حالمان با خودمان خوب است ،
که عینِ خیالمان هم نیست !
اما جایی میانه ی راه ؛
در نهایتِ غرور و ایستادگیِ مان ، فرو می ریزیم .
از دردِ ؛ هیچ کسی را نداشتن ،
از دردِ ؛ دل را به کسی نبستن ،
از دردِ "در میانِ جمع ، تنها بودن" ... !
همه ی آدم ها نیاز دارند یکی را داشته باشند ،
که در نهایتِ تنهایی و خستگی ؛
دلشان به دوست داشتنش گرم باشد .
آدم ، بدونِ عشق و محبت ، زود ، پیر می شود .
یک نفر باید باشد !
یک نفر ؛ که عاشقش باشی ،
یک نفر ؛ که عاشقت باشد !

 
عجب جوش و خروشی بود
عشقت ...
خرابِ باده نوشی بود
عشقت ...
بهشتم را به سیبی داد
بر باد ...
عجب آدم فروشی بود
عشقت ...
 
 

چگونه دلتنگ نمی‌شوند
مگر شهرشان شب ندارد ...؟

لطفا در چشمانم نگاه کن
و بگو کجا بود
شاید زیر همین پنجره
همین جایی که
خاطراتمان رژه می روند
یا شاید کنار آن سرو بلند
وقتی باد موهایت
را صدا می کرد...
انگار همین نزدیکی ها
بود قرارمان، کنار خانه ی
قدیمی اجدادمان انسان
یا شاید کنار شعله های
آتش، در شب حضورت،
یا شاید کنارِ
گوش صدف ها بود
اما هر کجای این زمین
خاکی که باشد یادم هست
قول هایت را با انگشتانت شمردی:
هستم
می مانم
و برایت می خوانم ..!
#شاهین_شرافتی

هرگز به این فکر نکن که در برابر
فاجعه ای که هنوز اتفاق نیفتاده
چگونه عزا بگیری!
وقتی داری
روزهای سختی رو میگذرونی
و متعجبی
که پس خدا کجاست
یادت باشه استاد همیشه
موقع امتحان
سکوت میکنه

 
تو آسمانی ومن ریشه در زمین دارم
همیشه فاصله ای هست-داد ازاین دارم
قبول کن که گذشته ست کار من از اشک
که سال هاست به تنهایی ام یقین دارم
تو نیز دغدغه ات از دقایقت پیداست
مرا ببخش اگر چشم نکته بین دارم
بخوان و پاک کن واسم خویش را بنویس
به دفتر غزلم هرچه نقطه چین دارم
کسی هنوز عیار ترا نفهمیدهست
منم که از تو به اشعار خود نگین دارم
 
 

 
بگذار تا غم از دل من کام گیرد
هر آنچه می باید،همان انجام گیرد
بسپار چشمان مرا بر ابرهایت
تا باغ را باران بی هنگام گیرد
بگذار بارانی ترین نقش تو باشم
تا یک جهان از طرح تو الهام گیرد
من راوی افسانه ای بی نامم!ای کاش...
این قصه در آغوش تو فرجام گیرد
تصنیف رفتن را چنان خوش می سرایم
تا بعد من "مردن"،"رهایی" نام گیرد!
بگذار تا دنیا به کارم در بماند
یا طشت تکفیر مرا بر بام گیرد...
اما نخواهد دید حتی لحظه ای هم
اندیشه ام را رخوت ابهام گیرد
بگذار اقیانوسی از تسلیم باشم...
حتی اگر موج از درونم وام گیرد..
من اینهمه گفتم!تو هم یک آیه بفرست!
شاید که روح سرکشم آرام گیرد....
 
 

 
شدم بیمار چشمانت شفایم میدهی یانه؟
دلی بشکسته آوردم دلم را می خری یا نه؟
ندارم هیچ در دستم من از غارت بازگشتم
مرا ای نازنین من به همره میبری یا نه؟
من هر شب در خیالاتم زنم بوسه به لبهایت
گل بوسه به لبهایم تو هم هرشب میزنی یا نه؟
بهارمن به غارت رفت،هرشب بهرمن یلداست
بگو این شام تارم را چراغان میکنی یا نه؟
دگر بر عشق شک دارم برایم اعتباری نیست
تو هم با قلب رنجورم مدارا میکنی یا نه ؟
برای روزگار خود همیشه من عزادارم
تو این بیت الحزن راگو،مصفا میکنی یا نه؟
تمام آرزو هایم به دست باد شد بر باد
امید زندگی در من هویدا میکنی یا نه؟